Αρχειο φωτογραφιας

‘Ηβη Πετρίδου

Χρονολογία

Δεκαετία '40

Τοποθεσία

Λάρνακα

Περιγραφή

«…την είχα γνωρίσει πολύ πριν πάω στο Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο. ‘Ηταν αρχές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Η αξέχαστη Ήβη Πετρίδου ήταν εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού. Γύριζε τις γειτονιές της Λάρνακας κι έβρισκε γυναίκες που ήξεραν να πλέκουν. Τις ρωτούσε αν ήθελαν να τους δώσει μαλλί για να πλέξουν τρικά ή γέτες για τους Έλληνες στρατιώτες, που πολεμούσαν στα Αλβανικά βουνά…Μια μέρα λοιπόν που ήρθε σπίτι μας, την παρακάλεσα να αφήσει περισσότερο μαλλί και για μένα. «Μπα, μα εσύ είσαι πολύ μικρή, ξέρεις να πλέκεις;» Αντί να απαντήσω εγώ απάντησε η μητέρα μου. «Η Μαρούλα πλέκει, κάνει κεντήματα και τελευταία έμαθε και πλουμί (το βιενίζ)»…Το ίδιο βράδυ, κάτω από το φως του καντηλιού, στο μικρό μου δωμάτιο που ρανίδα φωτός δεν φαινόταν έξω – πόλεμος, φως δεν επιτρεπόταν να φανεί προς τα έξω – άρχισα δουλειά. Ξενυχτούσα, μα τα κατάφερνα. Έπλεκα γέτες και σαν τις τέλειωνα, έγραφα ένα σημείωμα για καλό βόλι και υγεία, το τοποθετούσα εσωτερικά, τις δίπλωνα, και περίμενα τη δική μας Nightingale να έλθει να τις παραλάβει…»Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρούλας Τζούβα Παΐκου, «Ήβη Σταύρου Πετρίδου, η ηρωίδα εκπαιδευτικός», 2010

Περισσότερα από τη Συλλογή Μαρούλα Τζούβα-Παΐκου

‘Ηβη Πετρίδου

Χρονολογία

Δεκαετία '40

Τοποθεσία

Λάρνακα

Περιγραφή

«…την είχα γνωρίσει πολύ πριν πάω στο Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο. ‘Ηταν αρχές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Η αξέχαστη Ήβη Πετρίδου ήταν εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού. Γύριζε τις γειτονιές της Λάρνακας κι έβρισκε γυναίκες που ήξεραν να πλέκουν. Τις ρωτούσε αν ήθελαν να τους δώσει μαλλί για να πλέξουν τρικά ή γέτες για τους Έλληνες στρατιώτες, που πολεμούσαν στα Αλβανικά βουνά…Μια μέρα λοιπόν που ήρθε σπίτι μας, την παρακάλεσα να αφήσει περισσότερο μαλλί και για μένα. «Μπα, μα εσύ είσαι πολύ μικρή, ξέρεις να πλέκεις;» Αντί να απαντήσω εγώ απάντησε η μητέρα μου. «Η Μαρούλα πλέκει, κάνει κεντήματα και τελευταία έμαθε και πλουμί (το βιενίζ)»…Το ίδιο βράδυ, κάτω από το φως του καντηλιού, στο μικρό μου δωμάτιο που ρανίδα φωτός δεν φαινόταν έξω – πόλεμος, φως δεν επιτρεπόταν να φανεί προς τα έξω – άρχισα δουλειά. Ξενυχτούσα, μα τα κατάφερνα. Έπλεκα γέτες και σαν τις τέλειωνα, έγραφα ένα σημείωμα για καλό βόλι και υγεία, το τοποθετούσα εσωτερικά, τις δίπλωνα, και περίμενα τη δική μας Nightingale να έλθει να τις παραλάβει…»Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρούλας Τζούβα Παΐκου, «Ήβη Σταύρου Πετρίδου, η ηρωίδα εκπαιδευτικός», 2010

Πνευματικά Δικαιώματα

ΜΑΡΟΥΛΑ ΤΖΟΥΒΑ – ΠΑΪΚΟΥ