Η Μαρούλα Τζούβα στην κεντρική είσοδο του Ευρυβιάδειου Παρθεναγωγείου στη Λάρνακα.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Μ.Τ.Π. « Η Βιολέτα Ανθίζει στη Λάρνακα, Αναμνήσεις μιας εκπαιδευτικού»
…ήταν 1η Σεπτεμβρίου 1951 όταν διάβασα στην εφημερίδα πως οι τότε υπεύθυνοι για την παιδεία της Κύπρου με τοποθετούσαν στο Ευρυβιάδειο Παρθεναγωγείο Σκάλας. Πραγματικά ήταν μια εξαιρετικά καλή θέση μιας κι οι πρωτοδιοριζόμενοι της τότε εποχής τοποθετούνταν σε χωριά αρκετά μακριά από τα σπίτια τους…ήμουν γεμάτη χαρά, αγαπούσα πολύ τη Λάρνακα, τη γενέθλια πόλη μου, ήμουν κοντά στους δικούς μου…πιστεύω πως αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση οφειλόταν στις συστάσεις της Mrs Stone, διευθύντριας του Διδασκαλικού Κολεγίου Λευκωσίας η οποία λίγους μήνες αργότερα πρότεινε το όνομά μου για δίχρονη υποτροφία στην Αγγλία… στις 9 Σεπτεμβρίου πρωί-πρωί, πήρα το ποδηλατάκι μου, φίλησα τους δικούς μου, μου δώσανε την ευχή τους και πήρα το δρόμο για το πιο όμορφο σχολείο της Κύπρου. Δεν λέω, και στη Λευκωσία υπήρχαν σχολεία παλιά, πετρόκτιστα, ομορφοκτισμένα, μα σαν ετούτο κανένα. Μεγάλο, ευήλιο, ευάερο, ρυθμός ελληνικός, νεοκλασικός με περίτεχνα αετώματα και με τα μεγάλα αγάλματα να στέκουν πάντα φρουροί ακοίμητοι για την παιδεία της πόλης μας. Δεξιά το άγαλμα της θεάς Αθηνάς κι αριστερά της Τερψιχόρης. Ένας κήπος μεγάλος κι εσωτερικά άλλα σκαλίσματα, άλλα κουφώματα κι αγάλματα. Στο κέντρο της εσωτερικής αυλής οι βρύσες και μια πετρόκτιστη μικρή αίθουσα για το εργατικό προσωπικό του σχολείου. Το γραφείο βρισκόταν στο κέντρο του μεγάλου κτηρίου με τον βορινό του τοίχο να σχηματίζει ημικύκλιο. Μου άρεσε πολύ η αρχιτεκτονική του και συνέχισα να το περιεργάζομαι…σε λίγο έφτασε το προσωπικό. Διευθύντρια η δεσποινίς Ιουλία Θεοδώρου, μεγαλοκοπέλα, αρκετά παρουσιάσιμη, ψηλή, περιποιημένη… πρωτόβγαλτη εγώ, έπρεπε να πάρω το βάπτισμα…ήταν δουλειά δύσκολη, πολύωρη, κουραστική, όταν προπάντων πάνω από το κεφάλι σου βρισκόταν μια διευθύντρια σαν τη δεσποινίδα Ιουλία που τα πάντα τα ήθελε στην εντέλεια, κι όλο διάταζε κι όλο μας ήθελε να δουλεύουμε, είτε πνευματικά, είτε χειρωνακτικά, απλά να μη σηκώνουμε κεφάλι, να μην καθόμαστε λεπτό και να σχολνάμε όχι όπως όριζε το σχολικό πρόγραμμα στις 4 μ.μ. αλλά καλές 5.30 μ.μ. ή και 6 μ.μ. Κοντά στα Χριστούγεννα και τα καλοκαίρια μας έβρισκαν οι 7.30 μ.μ. ή και 8 μ.μ. αφού κάναμε συνεχώς πρόβες για τις γιορτές ή τις Επιδείξεις…
Σημ. Επιδείξεις: Ήταν χοροί και γυμναστικές ασκήσεις που λάμβαναν χώρα στο Γ.Σ.Ζ. Στην εκδήλωση αυτή λάμβανε μέρος και η Αστική Καλογερά με διάφορες άλλες ασκήσεις.
